Het verhaaltje is toepasbaar in kinderyoga.
Op een dag kregen de verschillende organen in het lichaam ruzie.
De ogen zeiden tegen de oren : "Ik ben het belangrijkste, zonder mij kan het lichaam niets zien !"
Maar de oren vonden dat zij veel belangrijker waren, want het is toch vreselijk om niets te kunnen horen ?
Zo vond iedereen dat ze het belangrijkste waren en onmisbaar, de tong om te proeven, de neus om te ruiken, de vingers om te voelen.
Toen zie de adem : maar jullie weten toch wel dat ik het allerbelangrijkste ben ? Zonder mij kunnen jullie helemaal niets. Maar ze geloofden het niet
Goed dan, zei de adem we gaan allemaal om de beurt een dag met vakantie en dan zullen we zien hoe het gaat. Iedereen was het er mee eens.
De eerste dag gingen de ogen eens lekker met vakantie, maar het lichaam leefde gewoon door. Wel lastig als je niets kunt zien, maar er is mee te leven.
Toen gingen de oren. Tja, zonder dat je iets kunt horen gaat het leven toch ook gewoon door.
Toen was de adem aan de beurt. Toen de adem 3 tellen weg was riep iedereen heel hard : Adem !! Kom terug !! Snel we hebben je nodig !!
Het was voor iedereen duidelijk hoe belangrijk de adem is en iedereen nam weer bescheiden zijn eigen plek in.
Foto : KU Leuven.be
Bron : Yoga voor kids, Yogatree ISBN 978 90 6112 895 3
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reageren kan altijd via facebook !!!
Mercikes voor je reactie !
Het is altijd leuk om een reactie te ontvangen.
Bij een vraag volgt zeker een antwoord !
Ohm Shanti !!